Zarówno zawód aktora, który na scenie pokazuje swoje umiejętności, jak i sytuacje, w których ktoś przemawia, konieczne jest nauczenie się wcześniej przygotowanego tekstu, by wymawiać go płynnie. Czasem jednak mogą zdarzyć się drobne potknięcie w postaci zapomnienia. W takich przypadkach przychodziły osoby podpowiadające. Kim byli? Jak wygląda to obecnie?
Kto podpowiadał aktorom w teatrze?
Zadaniem aktora w teatrze było nauczenie się swojej roli na pamięć i odegranie jej na scenie. Zapominanie słów nie należało jednak do rzadkości, a że przedstawienie musi trwać, potrzebne było wsparcie na wypadek takich zdarzeń. Tym zadaniem w dawnych czasach zajmowali się suflerzy, którzy zarówno w teatrze, jak i w operze podpowiadali aktorom i śpiewakom pierwsze słowa tekstu i to na kilka sekund przed ich wypowiedzeniem.
Kim jest sufler i gdzie się znajdował?
Jak zostało wspomniane, sufler był osobą, która zawodowo zajmowała się podpowiadaniem aktorom i śpiewakom ich kwestii, dzięki czemu przedstawienie mogło trwać bez niepotrzebnych przestojów. Pierwotnie mieścili się oni tuż przy scenie, w tak zwanej budce suflera. Byli niewidoczni dla widowni, za to zawsze w pobliżu aktorów. Zazwyczaj tuż przy proscenium mieściła się ozdobna muszla i właśnie tam siedział sufler, mając widok na scenę. Obecnie się z tego już nie korzysta i ich miejsce jest teraz za kulisami. Nierzadko używa się też w tym celu słuchawek i mikrofonów, dzięki czemu aktor na bieżąco ma kontakt z osobami poza sceną.
Kto podpowiada podczas przemówień?
W przypadku przemówień mamy do czynienia z nieco inną sytuacją, choć i tutaj od osoby przemawiającej wymaga się zazwyczaj doskonałą znajomość tekstu, który wypowiada. Choć współcześnie nierzadko korzysta się z przygotowanych kwestii, uczenie się na pamięć swojej wypowiedzi jest lepiej traktowana. Kiedyś były to osoby, które stały z przygotowanymi kartkami i tekstem na nich, które zwane były planszami suflerskimi. Obecnie rolę tę pełnią promptery.
Czym jest prompter i czemu służy?
Promptery to urządzenia elektroniczne, na których ekranie wyświetla się wcześniej przygotowany tekst. Używa się go przede wszystkim w telewizji i wystąpieniach przed kamerą, by osoba stojąca przed obiektywem mogła go przeczytać. Zazwyczaj działa to w ten sposób, że ekran umieszcza się w pozycji poziomej względem kamery, a wyświetlany tekst odbijany jest przez system luster weneckich, co pozwala na odczytywanie poszczególnych zdań i jednoczesne patrzenie w obiektyw. Tekst na prompterze najczęściej jest biały na czarnym tle, aby zminimalizować przenikanie obrazu przez lustro obiektywu.
W przypadku plansz suflerskich były one umieszczane poza osią obiektywu, co sprawiało, że osoba mówiąca nie mogła patrzeć w kamerę i stała do niej zwrócona lekko bokiem.
Prompterów najczęściej używa się ich w studiach telewizyjnych, ale nierzadko można je spotkać także w trakcie przemówień i wystąpień publicznych oraz na koncertach. Urządzenie to rozpowszechniło się dopiero w połowie XX wieku.