Agresja u dziecka – co oznacza i jak sobie z nią radzić?

Wychowywanie dzieci to jedno z najtrudniejszych zadań na świecie. Tyle rzeczy trzeba dziecku przekazać, nauczyć, pokazać co jest dobre, a co złe i przy tym spełnić się w roli rodzica. Rola ta wcale nie jest łatwa, zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z trudnym i niekiedy agresywnym dzieckiem. Jak się zachować w takiej sytuacji i poskromić małego złośnika? Poniżej znajdziesz sprawdzone sposoby.

Agresywne zachowania wśród dzieci są często spotykane. Nie musi dotyczyć konkretnie Twojego dziecka. Można to wywnioskować z obserwacji otoczenia kiedy to dzieci biją inne, reagują złością, płaczem lub krzykiem kiedy czegoś im się odmawia, przeklinają, stosują niecenzuralne epitety w stosunku do drugiej osoby czy nawet zdarzają się przypadki autoagresji czyli bicie samego siebie. Skąd to się u nich bierze i jak temu zaradzić? To pytanie zadają sobie wszyscy rodzice, których dotyka ten problem ale uspokajamy. Na wszystko znajdzie się rozwiązanie.

1. Znajdź źródło agresywnego zachowania dziecka

W pierwszej chwili, kiedy maluch wybucha niepohamowaną złością, krzyczy tak że aż mu żyły na wierzch wychodzą i robi się czerwony albo niszczy wszystko dookoła, każdy dorosły czuje się bezsilny. Jak zareagować w takiej sytuacji? Dlaczego ono się tak zachowuje? Skąd w tej małej istotce tyle gniewu i złości? Musicie wiedzieć, że nic nie dzieje się bez przyczyny.

Występowanie agresji u dzieci to złożony problem, którego źródła należy szukać w zasadzie nie w dziecku, a w jego otoczeniu. Dziecko nie rodzi się agresywne, tylko nabywa tej cechy z czasem. Dziecko obserwuje otoczenie, ludzi z którymi przebywa i przejmuje to, co zobaczy. Dlatego największe znaczenie mają relacje z rodzicami, czyli najbliższymi mu osobami którzy są dla niego wzorem do naśladowania.
Zanim wymierzysz dziecku karę za złe zachowanie, najpierw spróbuj postawić się na jego miejscu i przede wszystkim, zrozumieć.

Dziecko najczęściej złości się gdy:

• czegoś mu się odmawia i chce w sposób dosadny dać wyraz swojemu niezadowoleniu,
• jest to dla niego sposób na wyładowanie złych emocji,
• taka reakcja pojawia się również wtedy kiedy dziecko się nudzi, potrzebuje zajęcia, wrażeń, zabawy,
• jest to dla niego jedyny sposób na zwrócenie uwagi dorosłych, kiedy stara się ściągnąć uwagę dorosłych i nie przynosi to oczekiwanego dla niego skutku, wówczas cierpliwość mu się kończy puszczają wszelkie hamulce.

2. Jak radzić sobie z agresją u dziecka?

• Kiedy dziecko uderzy rodzica

W sytuacji, w której dziecko podnosi rękę na rodzica, bądź rzuca w nim jakimś przedmiotem nie należy odpowiadać krzykiem ani klapsem. Po prostu musisz wziąć dziecko za ręce i stanowczym, zdecydowanym tonem, patrząc prosto w oczy powiedzieć, że nie wolno bić bo sprawia Ci to ból.

• Dziecko bije w akcie histerii

Jeśli maluch uderzy Cię w wyniku złości albo wpadnie w histerie wówczas nie rób nic. Po prostu zostaw go. Niezależnie od tego co będzie robiło, czy rzucało się na ziemię czy rozrzucało zabawki, nie reaguj. Kiedy dziecko się uspokoi, wówczas wtedy będziesz mogła z nim porozmawiać o jego zachowaniu. Jeśli w takich sytuacjach rodzice starają się dziecko uspokoić lub dać mu to, czego chce to takie sytuacje będą się powtarzać ponieważ dla dziecka to znak że takie akty z jego strony są skuteczne i dzięki temu zawsze dostanie to, czego chce. Oczywiście pamiętaj, aby do dziecka zaglądać i monitorować dyskretnie jego zachowanie, aby nie zrobiło sobie krzywdy (wspominana wcześniej autoagresja).

• Kiedy dziecko bije w miejscach publicznych

Nie udawaj, że nic się nie stało. Wiele rodziców popełnia ten błąd, że stara się obrócić takie zachowanie w żart bo boją się reakcji otoczenia. Tego robić nie wolno! Trzeba zareagować ostro i zdecydowanie. Zwróć mu uwagę zdecydowanym, ale jednocześnie nie podniesionym głosem że zabraniasz mu się tak zachowywać bo w przeciwnym razie wyciągniesz tego konsekwencje. Ostro zareaguj, mówiąc spokojnym tonem, że nie powinien tak robić. Jeśli dziecko po tych słowach wpadnie w szał, zacznie się szarpać czy rzuci się na Ciebie z pięściami, to wtedy musisz je mocno i zdecydowanie chwycić za ramiona. Stworzysz w ten sposób swoistą blokadę z której nie będzie mogło się wyswobodzić i zadać kolejnego ciosu. Wypuść je dopiero wtedy, kiedy się uspokoi, a dopóki to nie nastąpi powtarzaj mu że ma być spokój. Kiedy to już się stanie, dopiero wtedy porozmawiaj z nim o jego zachowaniu i wytłumacz że nie można postępować w określony sposób. Pamiętaj, żeby zrobić to dopiero wtedy kiedy dziecko będzie już spokojne, a nie w fazie największej złości bo to tylko pogorszy sprawę.

• Kara za nieodpowiednie zachowanie

No właśnie. Tu rodzice napotykają na największą kłodę bo nie wiedzą, jak w takiej sytuacji ukarać dziecko i czy w ogóle to robić bo boją się, że to tylko zaogni całą sytuację. Najskuteczniejszą karą jest pozostawienie dziecka samego na kilka minut w odosobnionym miejscu. Możesz je usadzić w kącie albo zamknąć w pokoju tłumacząc mu, że nie wyjdzie, dopóki nie przemyśli swojego zachowania.

• Naucz dziecko inaczej odreagowywać złość

Po tym jak wytłumaczysz już, że nie wolno nikogo bić czy zachowywać się określony sposób, pokaż mu że są inne sposoby na wyładowanie negatywnych emocji. Powiedz co Ty robisz kiedy się zezłościsz. Naucz je, że są inne skuteczniejsze formy na złość i gniew.

Generalnie w poskramianiu agresywnego dziecka, trzeba się wykazać niezwykłą cierpliwością i konsekwencją. Musisz też zapamiętać, że na złość i agresję musisz reagować spokojem. Nie możesz też wybuchać, krzyczeć ani tym bardziej dawać dziecku klapsa. To najgorsze z możliwych rozwiązań, które tylko pogorszy sytuację. Agresja rodzi agresję, a tego przecież nie chcemy.